Röportajımızda yer alan HBIS Group ve HBIS Group Serbia Hakkında:
HBIS Group Co., Ltd ("HBIS") dünyanın en büyük demir-çelik üreticilerinden ve entegre hizmet sağlayıcılarından biridir.
HBIS Group bünyesi altında 20’den fazla yan kuruluşla birlikte 120.00 kayıtlı çalışan bulunmaktadır. 2021 itibarıyla şirket gelirleri 50 milyar dolar seviyesine ulaşmıştır. Bununla birlikte şirket, Fortune Global listesinde ilk 500’e giren şirketlerden bir tanesi olarak 200. Sırada yerini almıştır.
HBIS Group Serbia ise, HBIS Group Corporation'ın bir parçası olarak 2016 yılında kurulmuş bir şirkettir.
Güney ve Doğu Avrupa’da tanınmış bir çelik üreticisi olarak, sıcak-soğuk haddelenmiş ürünler ve yassı çelik ürünleri üzerine faaliyetlerini sürdürmektedirler. Şirketin üretim kapasitesi yıllık 2,2 milyon ton nihai ürünü kapsayacak şekildedir.
Kendiniz, Fabrikanızın (HBIS) ürettiği ürünler, üretim kapasiteniz, amaçlarınız ve hedefleriniz hakkında bizleri aydınlatır mısınız?
Benim resmi olarak çalıştığım HBIS şirketi Sırbistan’ın en büyük şirketiydi. Ben oradaki çelik üretim tesisinde üretim müdürü olarak görev yapıyordum. Fakat şu anda Westom Global şirketinin yarı ortağı ve genel müdürüyüm. Şu anki şirketimde birebir çelik sektörü üzerine çalışmıyorum fakat ilişkili olarak, çimento ve madencilik gibi sektörlerin içeresindeyim. Çelik sektörü üzerindeki bağlantılarımı hala önemsiyorum.
HBIS Group 2016 itibarıyla Sırbistan’dan bir üretim tesisini satın alarak Sırbistan’da üretim faaliyetlerini başlattı. Satın alınan üretim tesisi ise geçmişte “US Steel’e” aitti. 2002-2012 yılları arasında üretim faaliyetlerini sürdürüyordu. 2009’daki krizin etkilerinin sürmesiyle 2012 itibarıyla Sırbistanı terk etme kararı aldılar. O dönem çelik üretmek oldukça büyük bir problemdi.
US Steel’in Sırbistan’dan ayrılmasının ardından geçen 4 yıllık süreçte tesisi Sırbistan Hükümeti işletmeye devam etti. Daha sonra Çinli şirket HBİS Group, tesisi satın alarak kendi bünyesine kattı. Bugün HBIS Serbia'nın üretim kapasitesi yıllık 2 milyon ton kadar. 2 adet yüksek fırın ile bu kapasiteye ulaşıyor. Üretilen ana materyaller ise HRC ve CRC.
Dışarıdan ürün tedariğinde bulunuyor musunuz veya dışarıya ürün tedarik ediyor musunuz?
Evet. Üretilen ürünlerden bazıları Sırbistan’ın iç pazarındaki talebin yetersiz olması sebebiyle ihraç ediliyor. HBIS bu anlamda ürettiği ürünlerin yüzde 90’ını ihraç ediyor. Çoğunlukla da Merkez Avrupa ülkeleri (Slovenya, Hırvatistan, Bosna Hersek, Karadağ, Kosova ve Makedonya)’ya ürün tedariği sağlanıyor. Bunun dışında da sektörle bağlantılı olarak Sırbistan’ın inşaat demiri üretimi için özel bir şirketi daha var. İsmi Metalfer. Sırbistan’ın tüm inşaat demiri talebini bu şirket karşılıyor. Aynı şekilde Metalfer’de Merkez Avrupa ülkeleri ile ihracatta bulunuyor.
Dünya bazında iletişimde olduğunuz veya anlaşmalar yürüttüğünüz şirketler veya ülkeler var mı? Rusya ve Ukrayna arasındaki savaştan olumsuz etkilendiğinizi söyleyebilir misiniz?
Ukrayna ve Sırbistan ilişkileri oldukça kötü etkilendi. Ukrayna inşaat malzemeleri ve çelik üretiminde oldukça güçlü bir ülke olduğundan geçmişte birçok tesis için ürün tedariği sağlıyordu.
Ukrayna’da birebir görüştüğüm şirketler var. Aynı zamanda bu şirketler çelik endüstrisine sac tedariği yapıyorlardı. Fakat şu anda aramızdaki iş ilişkilerimizi Ukrayna’nın içinde bulunduğu durumlar sebebiyle ilerletemiyoruz. Savaşın bu duruma çok olumsuz etkileri oldu. Bu yüzden aramızdaki birçok sözleşmeyi çaresizce feshetmek veya durdurmak zorunda kaldık. Şu anda ise sorunların çözülmesini beklemek zorundayız. Bu noktada oluşan ticaret açığını ise Türkiye’nin doldurması kuvvetle muhtemel gözüküyor.
Rusya ile de geçmişteki ticaret ilişkilerimiz gayet iyiydi ve çoğunlukla oradan da ürün tedariği yapıyorduk. Fakat şu anda Sırbistan da Avrupa ile birlikte Rusya’ya olan yaptırımları uygulamak zorunda. Bu nedenle Rusya ile olan bağlantılarımız zayıflıyor.
Sonuç olarak şu anda genel bir çerçeveden bakıldığında her iki ülke ile de ilişkilerimizi sürdürmemiz bizlere politik bir eylem sağlayabileceği için kesinlikle kabul edilebilir değil.
Diğer Avrupa ülkeleri için de Almanya’yı düşünecek olursak, daha yüksek kalitedeki ürünlere daha fazla fiyat teklifi yapılabilir. Fakat Almanya, üretim ve iş ortaklığı konusunda esneklik sağlamıyor. Bu yüzden Türkiye, Sırbistan’ın ürün tedariği için çok daha ideal bir ülke ve ilişkilerimizi daha üst bir seviyeye taşımamız gerektiğini düşünüyorum.
Türkiye ile olan bağlantılarınız, iletişimde olduğunuz firmalar hakkında bilgi verir misiniz? Eğer iletişime geçmek istediğiniz firmalar varsa bunlar hangileridir? Ayrıca Türkiye’den ürün tedariği yapıyor musunuz?
Öncelikle Sırbistan’daki çelik üreticilerinin Türkiye’den ciddi miktarda çelik satın aldıklarını biliyorum. Gelecekte büyük Türk şirketlerinim Sırbistan pazarına dahil olmak isteyeceklerini düşünüyorum. Ayrıca Sırbistan şirketleri de Türkiye’deki şirketler ile oldukça ilgileniyorlar. Türkiye rekabet konusunda bana göre çok önde gidiyor. Bunun sebebi teslimat koşullarının kolaylığı, ürün kalitesi ve ürün fiyatlarının uygunluğu. Bu yüzden Türkiye, Sırbistan’ın ürün ithal edebilmesi için ideal bir ülke.
Ben kendi adıma TH25 profil arıyordum madencilik için gerekiyordu. Oldukça nadir bulunan bir ürün. Bulmak çok zor oldu fakat Türkiye bu ürünü tedarik etmek için en avantajlı ülke.
Sırbistan’daki üreticiler de zaten ürün tedariğinin çoğunu Türkiye’den sağlamakta. Türkiye ve Sırbistan ilişkileri oldukça iyi. Buna rağmen yine de Sırbistan’ın çelik taleplerini karşılayabilmek için Türkiye ile daha fazla iş ortaklığı yapmasına ihtiyacı var. Sırbistan’da çelik tedariği denince akla ilk Türkiye geliyor. Diğer endüstriler için de Türkiye oldukça büyük bir tedarikçi.
Belgrad ve İstanbul arasının yaklaşık olarak 1000km olması ve genel olarak aramızdaki mesafenin kısa olması sebebiyle Türkiye dış ticaret alanında Sırbistan için önde geliyor. Bu durum aramızdaki lojistik maliyetlerini de düşürüyor. Aynı zamanda Türkiye ile aramızda 2 saat olduğu için teslimat zamanları konusunda da problem yaşamıyoruz. Bu da bizler için oldukça önemli bir kriter.
Sırbistan’ın doğusunda yaşayan Sırbistanlı tüccarların birçoğu da İstanbul’u çoğunlukla ziyaret ettikleri ve dönem dönem oralarda kaldıkları için hem Türkçe hem Sırpça konuşabiliyorlar. Bu da aradaki bağlantıların güçlenmesine oldukça katkı sağlıyor. Bu yüzden Türk ve Sırpların arasındaki iletişim oldukça yüksek bir seviyede.
Kendi açımdan konuşmak gerekirse, Türkiye benim için en iyi tedarik kaynağı. Lojistikten kaynaklanan maliyetler ürünlerin son fiyatlarını oldukça etkiliyor. Buna örnek vermek gerekirse, İnşaat demirleri fiyatları buradaki yerliler için oldukça uygun fiyatlı olmasına rağmen dış ticaret açısından bakıldığında lojistik maliyetleri sebebiyle fiyatlarda artış yaşanıyor.
Türkiye ile Sırbistan arasında geçmişte yapılan bazı ticaret anlaşmaları sayesinde Türkiye bu konumda da artı bir avantaj sağlıyor. Anlaşmalar gereği tedarikçilerin orijinal Türkiye menşeili ürün teslimatı yaptıklarına dair bir belge imzalamaları takdirinde, Sırbistan gümrük vergisi ödemek zorunda kalmıyor.
Sırbistan’ın, genel çerçevede, çelik üretimine dair beklentileri ve ilerleyişi hususunda bilgi ve tecrübelerinizi bizimle paylaşır mısınız?
Şu anda çelik üretiminde çelik hurdası tedariği Sırbistan’ın en büyük sorunu.
Kıyaslamak gerekirse, Türkiye’deki çelik endüstrisi içerisinde, üretim tesislerinde genellikle hurda kullanıldığını biliyorum. Türkiye, Avrupa ve Amerika’nın en büyük ithalatçı pazarı olarak biliniyor. Ark ocaklarında hurdanın yeniden dönüştürülmesi ile üretim yapan Türk şirketleri, bana kalırsa bu da doğayı korumak ve geri dönüşüm için oldukça desteklenebilir bir adım uyguluyorlar.
Burada ise üretim en başından itibaren demir cevheri kullanılarak yapılmak zorunda. Demir cevheri tedarik edebilmek de oldukça zorlaştı. Çünkü Sırbistan, demir cevherini Ukrayna’dan tedarik ediyordu. Fakat şu anda orada devam eden savaştan dolayı herhangi bir ürünü tedarik edebilmek mümkün değil. Ve maalesef lojistik masrafları nedeniyle başka ülkelerden demir cevheri tedarik edebilmek de Sırbistan açısından mümkün olmuyor. En uygun tedarikçi, mesafesinin yakın olmasından dolayı Ukrayna’ydı.
Bu sebeplerden demir cevheri ile artık üretim yapılabilmesi zorlaştığından Sırbistan’ın hurda arzı oldukça yüksek. Şu anda Sırbistan’a gelen çoğu çelik hurdası da Türkiye tarafından tedarik ediliyor. Bu da Sırbistan iç pazarının bozulmasına yol açıyor. Çünkü Türkiye hurda arzının çoğunu kendisi için sağlıyor. Bu da iç piyasaları etkiliyor. Sırbistan aylık olarak minimum 60-70 bin ton arası hurda ihtiyacı duyuyor.
Son olarak, Avrupa’nın net sıfır endüstri yasası doğrultusundaki hedeflerinize yönelik projelerinizden bahseder misiniz?
Bunun için HBIS Serbia şirketini baz alarak konuşmam gerekiyor. HBIS, merkez üretim tesislerini daha ekolojik bir yolla değiştirmeyi hedefliyor. Şu anda üretimden kaynaklanan zararlı tozlar ve hava kirliliğine dair geliştirilmiş projeleri bulunmakta. Aynı zaman da Çin de ekolojik anlamda kendisini kanıtlamak istiyor. Bunun için HBIS Group bünyesinde bulunan tüm şirketler için de bu kanıtlanabilirliğini sürdürmeye çalışacaktır. Çin şu anda ekolojik anlamda kendisini geliştirebilmek için birçok yatırım yapıyor. Aynı zamanda çevre kirliliği Çin’e dair de önemli bir problem.
HBIS Serbia’nın ekolojik projeleri Sırbistan Hükümeti tarafından da destekleniyor. Bu da hükümetin de genel olarak çevre kirliliğini engellemek adına geliştirdiği bir çok proje ve desteğin mevcut olması.
Yorumlar
Henüz yorum yapılmadı