Bu, Endonezya'nın AB'ye çelik konusunda açtığı üçüncü WTO davası. AB daha önce Endonezya ve Hindistan çeliğine sırasıyla yüzde 21 ve yüzde 7,5 oranında telafi edici vergi uygulamıştı. 2021'den beri ise yüzde 10,2 ile yüzde 31,5 arasında değişen anti-damping vergileri Endonezyalı ihracatçılara daha da yük oldu.
AB, Endonezya'nın özellikle Endonezya'da faaliyet gösteren Çinli çelik şirketleri aracılığıyla Çin hükümetinin sağladığı gizli sübvansiyonlardan faydalandığını iddia ediyor. Bu, AB açısından bakıldığında, Endonezya'da üretilmiş olsa da Çin çeliğini indirimli fiyattan satın aldıkları anlamına geliyor.
Endonezya'nın Avrupa'ya çelik ihracatı patlama yaparken, bu vergiler yıllık 40 milyon Euro'ya kadar kayba yol açabilir. Endonezya, WTO kanalları aracılığıyla suçlamalarla mücadele etmek ve AB'nin kararını tersine çevirmek istiyor.
Bu dava, anti-damping vergileri gibi korumacı politikaların giderek artmasıyla küresel çelik ticaretindeki artan gerginliği vurgulamaktadır. Bu anlaşmazlığın sonucu, sadece Endonezya ve AB için değil, daha geniş çelik endüstrisi için de kapsamlı sonuçlara yol açabilir.
Yorumlar
Henüz yorum yapılmadı