Bir değil iki küresel krizle (COVID-19 salgını ve iklim değişikliği) karşı karşıya olduğumuz için, Gestalten tarafından yayınlanan Space10'un (IKEA'nın Kopenhag'daki araştırma ve tasarım laboratuvarı) yeni kitabı The Ideal City, gelecek için daha iyi şehirler yaratma arayışında ilerleyen mimarların, tasarımcıların ve şehir planlamacılarının yollarını araştırıyor. Space10'un kurucu ortağı ve iletişim direktörü Simon Caspersen, bu ayın başındaki sanal kitap lansmanında “Şehirlerimiz iklim krizinin büyük bir itici gücüdür; dünyanın her büyük şehrinde uygun fiyatlı konut krizi yaşıyoruz; aslında şehirlerde yaşayan insanların ihtiyaçlarını karşılamıyoruz; ve birbirimize daha yakın yaşamamıza rağmen, şehirlerimizde artan yalnızlık, depresyon ve stres yaşıyoruz - bu yüzden bunu gerçekten nasıl çözebileceğimizi keşfetmek istedik” dedi.
Space10, ütopyanın var olmadığını ve yukarıdan aşağı şehir planlamasının mutlaka doğru yaklaşım olmadığını kabul ederken, mevcut şehirleri iyileştirmek ve gelişmemiş alanlar için yeni bina modelleri oluşturmak için bir dizi yol ortaya koyuyor. Kitap, ideal şehrin temel yönlerini inceleyen ve bugün kentsel alanların karşılaştığı en acil sorunlardan bazılarına çözümler sunan, dünyanın dört bir yanındaki 53 şehirden projeler içeren beş bölüm etrafında yapılandırılmıştır.
İleride, gelecek için daha iyi şehirler yaratmanın beş yolu.
Şehirleri daha kaynaklı hale getirmek
Kitaba göre, ideal şehir her şeyden önce zengin kaynaklı olmalıdır. Bu, enerji, su ve gıda üretimi döngüsünü kapatarak ulaşılabilecek hedeflerin ekolojik ve ekonomik olarak sürdürülebilir olması gerektiği anlamına gelir. AD100 mimarı Bjarke Ingels'in Kopenhag Limanı küveti ve CopenHill bu maddeye iki parlak örnek olarak sunuluyor.
İlk örnek, Kopenhag Limanı'ndaki suyu temizler ve filtrelerken, insanların yüzmesi ve rahatlaması için bir kamusal alan sağlamaktadır, ikincisi ise üstünde kayak pisti, yürüyüş rotası ve tırmanma duvarı bulunan yeni nesil bir enerji santralidir. "Hazcı sürdürülebilirlik" in bir savunucusu olan Ingles, sanal kitabın lansmanı sırasında “Sürdürülebilirliği kazanmanın tek yolu, onu daha cazip ve daha eğlenceli, aslında alternatiften daha başarılı hale getirmenizdir” dedi.
Kopenhag, akıllı şehir planlaması ve yenilikçi mimarinin bir şehir, nüfus ve çevre üzerinde nasıl anlamlı bir etki yaratabileceğinin bir örneği haline geldi.
CopenHill, çevre dostu yapıların yüksek tasarımla nasıl karşılanabileceğinin önde gelen örneği oldu.
Şehirleri daha erişilebilir hale getirmek
İkinci bölüm, şehirlerin, sakinleri arasında çeşitliliği, kapsayıcılığı ve eşitliği teşvik etmesi gerektiğini belirtir. Bu, herkesin kentsel olanaklara, sağlık hizmetlerine, eğitime, istihdama, kültüre, boş zamana, spora, doğaya ve belki de en önemlisi uygun fiyatlı konutlara eşit erişiminin sağlanması anlamına gelir. Yazarlar, her gün 1,5 milyon insanın dünyanın dört bir yanındaki kentsel alanlara taşındığını, ancak çoğunun kentsel fırsatlara yakın yaşayamayacağını ve sonunda sınırlara itildiğini belirtiyor.
Ingels’in karşılaştığı bir istatistiğe göre, Amerika'nın kentsel bölgelerinde, bir şehirde ortalama fiyatlı bir daire veya apartman dairesi satın alabilmek için ortalama gelirli bir kişinin %20'lik peşinatı biriktirmesi ortalama 27 yıl sürmektedir. Ingels konuyla ilgili “Bu, çalışkan, iyi eğitimli, tüm standartlara göre başarılı ve katkıda bulunan vatandaşların aslında bir eve sahip olmakta zorlandıkları anlamına gelir. Tabii ki bir hayata sahip olmanın tek yolu bu değil, ama bir topluluğa demir atmanın, sahiplenme ve aidiyet duygusuna sahip olmanın, bir topluluğu daha az geçici ve dolayısıyla daha sürdürülebilir hale getirmenin ve sonunda sonraki nesiller için olasılıklar yaratmanın iyi bir yoludur. Bu yüzden, içinde yaşadığımız alanları sağlayan ve 21. yüzyıl yükseltmesine ihtiyaç duyabilecek ev dediğimiz tüm bu değer zincirinde bakılması gereken bir şey olduğunu düşünüyorum” dedi.
Bu bölümde anlatıldığı gibi, Jonathan Tate Ofisi'nin Başlangıç Evi projesi, New Orleans'ın Irish Channel mahallesi gibi yerleşik mahallelerde gözden kaçan yerleri inşa ederek giriş seviyesi evleri çekici ve uygun fiyatlı hale getirmeyi amaçlamaktadır. Mimarlar, zorlu alanlarda özel konutlar yaratarak, hızla nezihleştirilen alanlarda ekonomik çeşitliliği teşvik edebilirler.
Delikli kaldırımlar yağmur suyunun toplanmasına yardımcı olabilir ve böylelikle akıntı ve su baskınları önlenebilir.
Alan ve kaynakları paylaşma
Dünya çapındaki şehirlerde ortak çalışma alanları ve araç paylaşımı şirketlerinin her yerde yaygınlaşmasıyla birlikte, paylaşım ekonomisi hakkında çok şey konuşuluyor. Kitaptaki bu bölüm “ideal bir şehir, alanlardan çok daha fazlasını paylaşır. Hizmetleri, becerileri, finansmanı, ulaşımı ve enerjiyi paylaşır, ayrıca kamu yararına yönelik sahiplik ve erişim modellerini kullanır" fikrini tartışarak daha da ileriye gider.
SHAU Indonesia tarafından oluşturulan Semarang, Endonezya'daki Microlibrary Warak Kayu, bu konuya verilebilecek güzel proje örneklerlerindendir. Yerel ahşaptan yapılmış kafesli ahşap sütunların üzerine yükselen kütüphane, Endonezya'nın en fakir topluluklarının sakinlerine kitaplar, filmler ve topluluk etkinlikleri aracılığıyla bilgiye erişim sağlıyor. Mimarlar, alanı çocuklara çekici hale getirmek ve aileleri bu ortak alanı öğrenme için kullanmaya teşvik etmek için ağlı hamak tarzı zeminler gibi eğlenceli unsurlar kullandılar.
Şehirleri daha güvenli hale getirmek
Bu bölüm, suçu azaltmanın yanı sıra, şehirlerin vatandaşlarını aşırı hava olaylarına karşı korumaları ve fiziksel ve zihinsel refahı teşvik eden sağlıklı bir ortam sağlamaları gerektiğini önermektedir. Büyük bir etki yaratan küçük bir projenin altını çiziyor: Tokyo'nun Shibuya bölgesindeki ünlü mimarlar tarafından tasarlanan 17 umumi tuvaletten oluşan Tokyo Toilet Pritzker Ödüllü mimar Shigeru Ban’ın tasarımı, lavabo boş olduğunda şeffaf olan ve kullanımdayken opak olan renkli camları bir araya getirerek, insanların umumi tuvaletlerle ilgili iki temel endişesine hitap ediyor: temizlik ve içeride birinin olup olmadığını anlama.
Şehirleri daha çekici hale getirmek
Son bölüm, en iyi şehirlerin arabalara değil, insanlara odaklanarak insan ölçeğinde tasarlandığını vurgulayarak, şehirleri çekici ve yaşamayı eğlenceli kılan bazı şeylere vurgu yapıyor. Space10'a göre şehirler, insanları etkileşime girmeye teşvik eden kamusal alanların yanı sıra, sakinlerin ihtiyaç duyduğu her şeyin 15 dakikalık bir yürüyüşle erişilebildiği karma kullanımlı mahallelere sahip olmalıdır.
New York Times Meydanı'nın yayalaştırılmasının arkasındaki firma olan Gehl Architects'in kurucu ortağı ve CEO'su Helle Søholt, sanal kitap lansmanında, Gehl'in geçen yılın Nisan ve Temmuz aylarında dünyanın dört bir yanındaki şehirlerde kamusal yaşam araştırmaları yaptığını açıklayarak "COVID-19 krizi altında gördüğümüz bazı değişikliklerden biraz cesaret aldım" dedi. Şu anda gördüğümüz şey - belli ki insanlar evden çalışır hale geldi - COVID-19'un diğer tarafında da yerel mahallelerimizi ve yerel topluluklarımızı yeni şekillerde kullanmayı öğrendiğimiz, potansiyel olabilecek bir tür yerelciliğe dönüş olduğudur. Belki insanların çalıştıkları yere daha yakın yaşadıkları daha fazla 24 saat açık mahalleye dönebiliriz ve yürünebilirliği ve bisiklete binmeyi uygun bir şekilde teşvik etmek için topluluklarımızı ve sokaklarımızı yeniden tasarlamaya başlayabiliriz.”
Comments
No comment yet.